ഓര്മ തന് മഞ്ഞുമലകള്കപ്പുറത്തു
പുഞ്ചിരി തൂകും നിന്റെ മുഖം
ഞാനോര്ക്കുന്നു, എന് പ്രിയ കൂട്ടുകാരി
എന്റെ ജീവനായിരുന്ന കൂട്ടുകാരി
എവിടെ, നീയിപ്പോള് എവിടെ!
കാണാന് കൊതിക്കുന്നു നിന് മുഖമെന്നും ഞാന്
കേള്ക്കാന് കൊതിക്കുന്നു നിന് നാദമെന്നും
മിണ്ടാന് കൊതിക്കുന്നു എന് അധരം
ഓര്മതന് ചട്ടകൂടിനുള്ളില്
മിന്നിമറയുന്നു നിന് മുഖം
എന്ന് കാണും ഇനി നമ്മള്
എന്ന് കാണും പ്രിയേ
ഇല്ല, കാണില്ല നമ്മളിനി
കാലമോടിതിമ്മര്ക്കുമ്പോള്
നീ എന്നെ മറക്കും
ഞാന് നിന്നെയും.
1 comment:
friends are not permanent..... in this selfish world no friends stay with us without any profit.we are cometely alone in this world until our death
Post a Comment