Search This Blog

Wednesday, October 8, 2014


 Human rights violation - Everywhere and here too!

Watch the video given through the link below.  Kavya, Vidhya and Ranjitha are our former students. 

Koppiyam - Pondicherry University Eve Teasing Case | HOD misuses Rights


https://www.youtube.com/watch?v=kqzk7Jtmov8&feature=share

Sunday, August 24, 2014

 http://www.thehindu.com/todays-paper/tp-features/tp-educationplus/for-safe-campuses/article5744948.ece

 

UGC task force report on campus security out

a must:Adequate and well-trained security, including a good balance of women security staff, is necessary in college and university campuses.
 
a must:Adequate and well-trained security, including a good balance of women security staff, is necessary in college and university campuses. 
 
 
The report of the University Grants Commission (UGC) task force on reviewing security measures in educational institutions is now out. The 250-page report of the 10-member task force, set up in December 2012 after the gang-rape of a girl in ×New Delhi caused nationwide outrage, was released on February 12. UGC Chairman Ved Prakash, in a letter dated February 18, has written to all UGC-funded and non-funded higher educational institutions to implement the recommendations of the report.
Titled ‘Saksham’, the report suggests basic infrastructure requirements such as lighting and public transport, while also recommending counselling services and gender sensitisation. Significantly, the report also says the ×National Assessment and Accreditation Council (NAAC), in its assessment and accreditation procedures, “must build in an essential gender audit component as part of the evaluation process.”
While the ×University of Pune, with 800 affiliated colleges, has already announced that the recommendations will be implemented, Bangalore University (BU), which was in the eye of a storm after a student was allegedly gang-raped on its vast, densely wooded ×Jnanabharathi campus in October 2012, appears to be lagging behind. While the varsity, with over 600 affiliated institutions, had announced soon after the incident that CCTV cameras would be installed on campus, this is yet to see the light of day.
BU Vice-Chancellor B. Thimme Gowda told The Hindu that the delay in installation of CCTVs was due to the delay in laying of optical fibre cables for the control room. “This will cost nearly Rs. 2 crore. We are calling for tenders,” he said.
Among the only concrete steps that the varsity has taken to ensure safety of its students is the ‘Sensitisation, Prevention and ×Redressal of Sexual Harassment and Gender Discrimination (SPARSH and GD) policy’, which promises action within 30 days from the day of the complaint against the guilty. The policy specifies that the committee to which complaints will be addressed will consist of at least 50 per cent women, and prescribes formation of complaint committees at three levels — affiliated colleges (College Complaints Committee), university (University Units Complaints Committee) and Apex Complaints Committee.
While Prof. Gowda said the UGC report was yet to reach him, the task force’s major recommendations include institutionalising counselling services (the report says regular faculty doubling up as counsellors and part-time arrangements should be replaced with well-trained, full-time counsellors).
Infrastructure-wise, the report says, “According to feedback received, many higher education institutions (HEIs), including large campuses, have a deficit in lighting and are experienced as unsafe by students. Students should be encouraged to undertake a mapping of the spaces in and around their campuses in terms of lighting.”
Another important aspect is of security, which the task force report says should not lead to a ‘securitisation approach to combating sexual harassment.’ “A common complaint from students has to do with security. Adequate and well-trained security including a good balance of women security staff is necessary. Security must receive gender sensitisation training apart from other conditions of service,” the report says.
In a blow to BU, which has announced the withdrawal of its transport for the coming academic year, the report also says, “Many HEIs suffer from lack of reliable public transport. This includes lack of transport within large campuses between different sections of the university, especially hostels, libraries, laboratories and main buildings, and secondly, colleges that do not have good access for day scholars. Lack of safety as well as harassment is exacerbated when students cannot depend on safe public transport. Shuttle buses must be provided to enable students to work late in libraries and laboratories and to attend programmes in the evenings.”
Discriminatory rules
Apart from inadequate toilets for women, insufficient accommodation and crowding are also dealt with. Another major problem tackled in the report is the ‘differential timings and codes of behaviour for women hostellers’. “It has come to the notice of the task force that after the December 2012 rape incident, many HEIs responded by making their timings and rules for women stricter and more discriminatory than before. It must be reiterated that discriminatory timings and other forms of constraining women are not valid or acceptable ways of keeping women safe. Concern for the safety of women should not lead to stricter discriminatory rules in the hostels.”
It may be recalled that there was furore in the ×National Law School of India University when the varsity barred students from going into or out of the campus after 9 p.m. and before 6 a.m.

Monday, August 11, 2014

This poem written by Edward Thomas was his response to Robert Frost's "Road Not Taken"


The Sign Post

The dim sea glints chill. The white sun is shy,
And the skeleton weeds and the never-dry,
Rough, long grasses keep white with frost
At the hilltop by the finger-post;
The smoke of the traveller’s-joy is puffed
Over hawthorn berry and hazel tuft.
I read the sign. Which way shall I go?
A voice says: You would not have doubted so
At twenty. Another voice gentle with scorn
Says: At twenty you wished you had never been born.

One hazel lost a leaf of gold
From a tuft at the tip, when the first voice told
The other he wished to know what ’twould be
To be sixty by this same post. “You shall see,”
He laughed—and I had to join his laughter—
“You shall see; but either before or after,
Whatever happens, it must befall,
A mouthful of earth to remedy all
Regrets and wishes shall freely be given;
And if there be a flaw in that heaven
’Twill be freedom to wish, and your wish may be
To be here or anywhere talking to me,
No matter what the weather, on earth,
At any age between death and birth,
To see what day or night can be,
The sun and the frost, the land and the sea,
Summer, Autumn, Winter, Spring,—
With a poor man of any sort, down to a king,
Standing upright out in the air
Wondering where he shall journey, O where?”

Saturday, February 1, 2014

സൂര്യനേക്കാള്‍ പൊള്ളിക്കുന്ന ചില മഴക്കാലങ്ങള്‍: Rupesh Kumar, former student of the Department of English, Payyanur College, writes in the online publication AZHIMUKHAM about how the Dalit community negotiated their everyday realities and worked towards a counter subculture. This post follows the ROOPESH DOCUMENTARY DAY: SCREENING AND DISCUSSION at the department of English on 02.01.2014, Saturday as part of the course on FILM STUDIES.  The vibrant discussion that followed the screening, according to notable director and film activist, was one that was politically memorable, thought provoking and more excelling in its depth and sharpness than the ones in his experience including the one at JNU.   

രൂപേഷ് കുമാര്‍

പ്രശസ്ത ഡോക്യൂമെന്ററി ഫിലിം സംവിധായകന്‍. ഇന്ത്യയിലെ ജാതി അനുഭവങ്ങളെ മുന്‍ നിര്‍ത്തി ദളിത് പ്രശ്‌നങ്ങളെ ആഴത്തില്‍ വിശകലനം ചെയ്യുന്നവയാണ് രൂപേഷിന്റെ ഡോക്യൂമെന്ററികള്‍. കണ്ണൂര്‍ ജില്ലയിലെ പെരിങ്ങീലില്‍ ജനനം. 
Documentaries
Don’t be our fathers
Don’t be our fathers Music video
Black Board
Twinkle Twinkle Little Caste
Crime and Punishment
3D Stereo Caste
All Indians are…
Sabitha: A Woman and a Day
By the side of a River
Love stories In Black letters
Underworld Memories of Untouchables
ബ്ളാക്ക് ലെറ്റേഴ്‌സ് 
1980-കള്‍ക്കു ശേഷമുള്ള ദളിത് ജീവിതാനുഭവങ്ങളും ദളിത് ഓര്‍മകളും ദളിത് മനോഭാവങ്ങളുമാണ് ഈ എഴുത്തില്‍ വരിക. നിയതവും ചിട്ടപ്പെടുത്തിയതുമായ അവസ്ഥകളിലല്ല ജീവിതം സംഭവിക്കുന്നതെന്നതിനാല്‍ എഴുത്തും ഇതേ രീതി പിന്തുടരുന്നു. എന്നാല്‍ മുറിഞ്ഞുപോകുന്ന ജീവിതാവസ്ഥകളെ വീണ്ടെടുക്കാനുള്ള ശ്രമം കൂടിയാണ് ബ്ളാക്ക് ലെറ്റേഴ്‌സ്. 
kham.com

ആയിരത്തി തൊള്ളായിരത്തി എണ്‍പത്തി ഒമ്പത് മെയ്‌ മാസം, ഒരു വൈകുന്നേരം. പെരിങ്ങീല്‍ ദേശത്തെ കുട്ടികള്‍ ആയ ഞങ്ങള്‍ കളിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. സ്ത്രീകള്‍ വിറകൊക്കെ പെറുക്കി കൂട്ടുകയാണ്. ആണുങ്ങള്‍ മറ്റു പണികള്‍ ചെയ്യുന്നു. പെട്ടെന്നാണ് കണ്ടത്തില്‍ കുറച്ചു ദൂരെയായി ഗുണ്ട് പൊട്ടുന്നത് പോലെ വലിയ ശബ്ദം കേട്ടത്. ഇടി വീണതാണ്. കൊടുങ്കാറ്റിന്റെ വരവാണ്. എല്ലാവരും ഓടി വീടിന്റെ ഉള്ളില്‍ കയറി. ചെറിയ ഓടിട്ട വീട് ആണ്. വൈകുന്നേരം തുടങ്ങി അര്‍ദ്ധരാത്രിക്കപ്പുറം നീണ്ട മഴ വീടിന്റെ ഓടു മുഴുവന്‍ പാറിപ്പിച്ചു. ഞങ്ങളെല്ലാവരും നിന്നിരുന്ന ഒരു കുഞ്ഞു സ്ഥലത്തിനുമപ്പുറത്ത് എല്ലായിടങ്ങളിലും ഓടു പാറി. എല്ലാവരും ഗുരുവായൂരപ്പനേയും പറശ്ശിനിക്കടവ് മുത്തപ്പനെയും വിളിച്ചു കരഞ്ഞു. കുട്ടികള്‍ക്ക് മരണവും ജീവിതവും തമ്മില്‍ നേര്‍ത്ത ഒരു അതിര്‍വരമ്പ് മാത്രമേ ഉള്ളു എന്ന് തിരിച്ചറിവുണ്ടായി. അവര്‍ ഭയം അടക്കിപ്പിടിച്ച് വലിയവരെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു നിന്നു. പെരിങ്ങീല്‍ എന്ന ഞങ്ങളുടെ ദേശത്ത് അങ്ങനെ പ്രളയം വന്നു.    പ്രളയം വന്നാല്‍ ചളിയുടെ കൂനയില്‍ കെട്ടി ഉണ്ടാക്കിയ വീടിന്റെ മുറ്റത്ത് വരെ വെള്ളം കേറും. നാല് വശവും വെള്ളത്താല്‍ ചുറ്റപ്പെട്ട പെരിങ്ങീലില്‍ പിന്നെ പുഴ ഏതാ വയല്‍ ഏതാ എന്ന് തിരിച്ചറിയാന്‍ പറ്റാതെ കണ്ണെത്താ ദൂരത്തോളം വെള്ളം ആയിരിക്കും. പൈപ്പ് വെള്ളത്തെ മാത്രം ആശ്രയിക്കുന്ന പെരിങ്ങീലില്‍ പൈപ്പ് ഒക്കെ പൊട്ടിയിട്ടുണ്ടാകും. ചോറ് വയ്ക്കേണ്ട വെള്ളത്തിനായി രാവിലെ പെരിങ്ങീലിലെ സ്ത്രീകള്‍ കുടവും കയറ്റി വെച്ചു കണ്ണെത്താ ദൂരത്തുള്ള വെള്ളത്തിലൂടെ തോണി തുഴഞ്ഞു കൊട്ടക്കീല്‍ എന്ന അക്കരെക്കടവിലേക്ക് പോകും. പിന്നെ അവിടെ തീയ്യരുടെ വീടുകളില്‍ കാത്തു നിന്ന് വെള്ളവും എടുത്തു തിരിച്ചു വരും. ഓടു പാറിയ വീടിനു താഴെ ചോറ് വെച്ചു ഞങ്ങള്‍ക്ക് തരും.   മഴക്കാലം ആയാല്‍ പിന്നെ പെരിങ്ങീലില്‍ നിന്ന് സ്കൂളില്‍ പോവുക എന്നത് ഒരു സാഹസം ആണ്. പെരിങ്ങീലില്‍ ഉള്ളവര്‍ക്ക് കൊട്ടില എന്ന സ്ഥലത്തെ സ്കൂളിലാണ് പോകേണ്ടത്. ഏകദേശം ഒരു ഒന്ന് ഒന്നര കിലോമീറ്റരുകളോളം നടക്കണം പെരിങ്ങീലില്‍ നിന്ന് കൊട്ടിലയിലെക്ക്. അത് മഴ തീര്‍ന്ന വരമ്പത്തെ ചളിയിലൂടെ വേണം പോകാന്‍. വരമ്പ് എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ കൈപ്പാട്ടിലെ ചതുപ്പ് നിറഞ്ഞ ചളി തന്നെ ആയിരിക്കും ഏകദേശം വരമ്പത്തും. ചെരുപ്പൊക്കെ ഊരി കയ്യില്‍ പിടിച്ചിട്ടാണ് നടപ്പ്. പെണ്‍കുട്ടികള്‍ ഉടുപ്പോക്കെ ഊരി കയ്യില്‍ പിടിച്ചു പെറ്റിക്കോട്ട് മാത്രം ഇട്ടു നടക്കും. ചളി തെറിക്കാതിരിക്കാനാണ് ഇത്. ഏകദേശം കൊട്ടില എത്താറാകുമ്പോള്‍ ഉടുപ്പ് ധരിച്ച് സ്കൂളിലേക്ക് പോകും. അങ്ങനെ പ്രളയവും കൊടുങ്കാറ്റും കൈപ്പാട്ടിലെയും വരമ്പത്തെ ചളിയും പൈപ്പ് പൊട്ടലും വെള്ളത്തിനു തീയ്യരുടെ വീടുകളിലേക്ക് ഉള്ള പോക്കും രോഗങ്ങളും ഒക്കെ ചേര്‍ന്ന് മഴക്കാലം ആകെ ഒരു കലാപ കാലം ആയിരിക്കും. അങ്ങനെയുള്ള പെരിങ്ങീലില്‍ ഉള്ളവരോട് "മഴയുടെ നനുത്ത ഓര്‍മകള്‍", "രാത്രി മഴ ചുമ്മാതെ മിന്നിയും കേണും", "പ്രണയമണി തൂവല്‍ കൊഴിയും പവിഴമഴ", "മഴയുള്ള രാത്രിയില്‍ മനസ്സിന്റെ തൂവലാല്‍" ,"മഴ നിലാവിന്റെ ഓര്‍മ്മകള്‍" എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാല്‍ ചെലപ്പോ അവര് "വെറുതെ വെറുപ്പിക്കല്ലേ..." എന്ന് പറഞ്ഞേക്കാം.    
 go to: http://www.azhimukham.com/firstnews-182.html?fb_action_ids=10152161851589334&fb_action_types=og.likes&fb_source=other_multiline&action_object_map=[578348465587031]&action_type_map=[%22og.likes%22]&action_ref_map=[]